Stefan je bio prvi od sedam đakona koje su apostoli postavili da pomažu siromašnima u Jerusalimu, a zbog svog izuzetnog položaja u crkvi, često se naziva arhiđakonom.
Stefan je bio Jevrejin koji je živeo u grčkim oblastima Rimskog carstva i bio u srodstvu sa apostolom Pavlom.
Njegovo mučeništvo dogodilo se godinu dana nakon Vaznesenja Hristovog, kada je, zbog svoje hrabre propovedi o Mesiji, bio lažno optužen za huljenje na Boga i Mojsija.
Tokom suđenja, Stefan je izložio celu istoriju Izrailja, podsećajući svoje sunarodnike na obećanje o dolasku Mesije, što je samo povećalo ljutnju svešteničkih i narodnih vođa.
U uzavreloj atmosferi, Stefan je imao viziju u kojoj je ugledao Nebesa otvorena i Sina Čovečjeg s desne strane Boga, što je izazvalo bes njegovih sudija i dovelo do njegovog kamenovanja.
Među prisutnim mučiteljima bio je i njegov rođak, Savle, koji je kasnije postao apostol Pavle, jedan od najznačajnijih hrišćanskih propovednika.
Stefanove poslednje reči bile su: „Gospode, ne uračunaj im greh ovaj,” čime je još jednom pokazao svoju nesebičnu ljubav i veru.
Mošti svetog Stefana pronađene su 415. godine blizu Jerusalima, a kasnije su prenete na Sion i pohranjene u Carigradu.
Sveti Stefan ostavio je neizbrisiv trag u hrišćanskoj tradiciji kao simbol stradanja za istinu i hrabrosti u veri.
U narodnoj tradiciji, dan Svetog Stefana, poznat i kao Stevanjdan, obeležava se raznim običajima, a jedan od najraširenijih je iznošenje božićne slame iz kuće, koja se ostavlja u štali ili među pčele verujući da će doneti plodnost.
